MAPITAGANG PINOY

Madalas akong umaattend ng meetings sa pinakamalaking Gas Company dito sa Saudi. At siyempre iba’t ibang lahi ang nakakasama ko.

Ang unang napuna ko, may isang particular na lahi na talagang madaldal kahit anong klaseng meeting. Magtatanong kahit walang kinalaman sa usapan ang tanong, meron magbibida ng hindi naman kasama sa pinaguusapan, may nakikipagtalo ng malayo naman ang katuwiran.. all para lang ipakita na marunong sila, experts o specialists sila. Ang these kind of people has low sense of humor, on the other hand. Nagtatawanan na lahat, sila di pa makuha ang jokes. Maybe, dahil mas concern nila ang makapagyabang, and they don’t care sa kung ano ang pinaguusapan.

Isang maipagmamalaki ko sa mga meetings na ganito ay ang pagiging courteous ng mga Pinoy. Alam mo na pinoy ang nagsasalita dahil sa high level ng courtesy na ipinapakita.

Ibang lahi, magtatanong in a loud voice habang nakaupo and would not even raise their hand. Meron pang nagpapaliwanag ang speaker ay biglang dadahak, o sasagutin ang cellphone ng malakas ang boses.. di pa lalabas iyon, doon mismo sa meeting makikipagusap sa telepono.

Sa maraming meetings na aking nadaluhan, pag pinoy ang nagtanong, magtataas ito ng kamay, at tatayo. Puro Sir ang maririnig mo at hindi nagtataas ng boses. Naka silent at di nakikipagusap sa phone habang me meeting.

Sabi ng kaibigan kong Manager na Arabo, “I know when a Filipino is in the meeting.” Napakagalang. Iyong mga bastos ay hindi Pinoy.

Pero kapag may umutot.

Tiyak..  Pinoy yun.

—000—

“I am no better, and neither are you
We are the same, whatever we do
You love me, you hate me, you know me and then
You can’t figure out the bag I’m in.”- Sly and the Family Stone

 

TRASH

Pinuna ko ang aming Janitor (ibang lahi) kung bakit tuwing makalawang linggo lang niya kinukuha ang trash sa aking room. Biniro ko pa na namamaho na ako at natatabunan ng mga basura dahil tagal bago niya kunin.

Ang basura ko ay mga papel, mga shredded na dokumento, balutan ng tinapay, coffee, candy at ilan pang mga normal na makikita sa isang opisina. Umaapaw na talaga pag kinuha niya buti na lang nasa ilalim ng aking mesa.

Habang kinukuha niya ang basura at pinapalitan ang liner, sinabihan ko siya, “don’t wait for the trash can to overflow, you collect 2x a week or weekly, I can see you just loitering around, no work so why can’t you do it more often.. “

Sagot niya, “I follow my schedule, every 2 weeks..”

Pakli ko na medyo iritado, “you should empty my trash can more often, I don’t want it overflowing, okay. Next time, I will complain to HR. I am just being kind because I know you need a job, but you must do your job.. keep the office clean.”

Sagot niya, “Okay Sir, no problem. Your office, no more full trash can. I will make sure.”

Bumalik siya after 10 minutes, at kinuha ang aking trash can. Pinalitan niya ng mas malaki (halos doble), ang aking trash can.

“Now Sir, it will be not full when I collect.”

—000—

“Distracting my work but I can’t make a stop
And my confidence on and my confidence off.
And I sink to the bottom and rise to the top
And I think to myself that I do this a lot.”- Avett Brothers